De zwaluwen scheren rakelings over het zwembad. De vogels tjilpen en zingen hun mooiste lied, om mij heen zoemen de bijen er vrolijk op los en een verkoelend briesje, waait zachtjes door de palmboombladeren heen.
Met mijn laptop voor mijn neus en een kan gevuld met ijswater, geniet ik intens van het Spaanse leven. Niets is zo fijn, om elke ochtend met de zon in je gezicht, wakker te mogen worden. Vanuit ons slaapkamerraam kijk ik uit op de adembenemende zonnebloem-velden, met op de achtergrond de prachtige bergen. Elke dag, tussen twaalf en drie in de middag, lijkt de wereld hier even stil te staan. Winkels zijn gesloten en de straten zijn uitgestorven. Het is siëstatijd.
Eigenlijk zou ik aan het werk moeten om aan het laatste hoofdstuk van mijn manuscript te werken. Maar in plaats daarvan, sluit ik mijn ogen en droom ik weg, terug naar mijn kindertijd. Waar ik, zoals zoveel kinderen, 101 dromen had. Zo wilde ik niets liever dan in het Kinderen voor Kinderenkoor meezingen, schooljuf of schrijfster worden, trouwen en moeder van een groot gezin worden.
‘Mama, we zijn weer thuis.’ Hoor ik een kinderstem in mijn oor fluisteren. Zachtjes wordt ik wakker gekust en ik open voorzichtig mijn ogen, waar ik in de donkerbruine ogen van mijn oudste dochter kijk. ‘Mogen we zwemmen mam?’ vraagt ze en nog voordat ik antwoord kan geven, rent ze naar binnen toe. Waar ze zichzelf in een recordtempo in haar zwemkleding hijst en het zwembad in duikt.
Ook mijn andere twee kinderen liggen intussen al in het zwembad. En ik, ik slaak een diepe zucht en ik geniet intens van het moment en van alles wat ik heb. Mijn droom om schrijfster te worden is werkelijkheid geworden. Evenals onze droom, om met het hele gezin naar Spanje te verhuizen, kwam uit. We leven onze droom en waar kan je beter een boek schrijven, dan onder de Spaanse zon?
Ineens voel ik een natte snuit tegen mijn wang. In plaats van het ontwaken met een Spaans ochtend zonnetje in mijn gezicht, word ik wakker gemaakt door de hond, die mij wil vertellen dat het tijd is om op te staan. Ik kijk op de wekker en ik sta op. Voordat ik naar de badkamer loop, kijk ik eerst nog even door het raam. Waar ik een prachtige witte wereld zie. Compleet het tegenovergestelde van, de adembenemende zonnebloemvelden in Spanje, maar stiekem net zo mooi. Een prachtige droom, maar nu weer terug naar de realiteit…terug naar het winterse landschap van Nederland.