Hooikoorts In Januari

Het is half januari, wanneer ik met enige verbijstering de vogels hun eerste liedjes hoor fluiten. Het is al drukte van jewelste in de vogelwereld. En dat al om 5.00 uur in de ochtend!

Van slag

De natuur lijkt helemaal van slag te zijn. Vogels die in alle vroegte hun mooiste liederen ten gehore brengen. Knoppen die aan de bomen verschijnen, bloesems die al weer in bloei staan en zelfs de margrietjes komen bij ons in de tuin al weer op. Natuurlijk niet zo vreemd, met de temperaturen die we de afgelopen tijd hebben gehad. Met uitzondering van de afgelopen week natuurlijk.

 

Hooikoorts

En dat denkt mijn lichaam nu ook. Jeukende en tranende ogen, een gevoelige en verstopte neus en astma-aanvallen, zijn weer aan de orde van de dag. In eerste instantie was ik nog in de ontkenningsfase en gooide ik het op een fikse verkoudheid. Maar het niet meer kunnen eten van appels, wat voor mij een duidelijke leidraad is voor pollen in de lucht, (lees: hooikoorts) is voor mij het teken dat ik weer hooikoorts heb.

Hooikoorts in januari…kan dat?

En of dat kan! Zeker nu de natuur van slag lijkt te zijn.

Hooikoorts en extra overgevoeligheid

En hoewel hooikoorts behoorlijk vervelend en naar kan zijn, is dat niet hetgeen waar ik het meeste van baal. Nee, het niet meer kunnen eten van appels, dat is waar ik echt van baal.

Want het hebben van hooikoorts gaat bij mij altijd gepaard met een extra overgevoeligheid voor voedsel allergieën. Zo heb ik een allergie voor groentes en fruit. En kan ik geen tot bijna geen fruit en groentes eten, zonder dat mijn lippen opzwellen tot het formaatje Botox in de ergste vorm. Of zonder jeuk achter in mijn keel te krijgen, waardoor ik het gevoel krijg dat zich een oedeem achter in mijn keel ontwikkelt.

Maar ook het eten van gekookte groentes is voor mij in hooikoortstijd een behoorlijke uitdaging. Want wil ik zonder enige klachten gekookte groentes eten, dan zal eerst alles van te voren helemaal dood gekookt moeten worden. Zo niet, dan kan ik het dus niet eten.

In de genen?

Dit hebbende en kijkend naar mijn kinderen, die net als ik, alle drie als baby een koemelkallergie hebben gehad, hoop ik maar dat Jason, Femke en Tessa, een allergie voor groente en fruit bespaart zal blijven. En natuurlijk vraag ik mij weleens af van wie ik de allergenen en hooikoorts-gen, geërfd heb. Maar helaas zal ik op deze vraag en andere vragen over mijn biologische genen, nooit een antwoord krijgen.

Acceptatie

En hoewel hooikoorts iets is dat elk jaar weer terugkeert en voor mijn gevoel ook steeds eerder in het jaar de kop op steekt. Heb ik het hebben van hooikoorts en de daarbij behorende ongemakken volledig geaccepteerd. Het is gewoon een kwestie van roeien met de riemen die je hebt. En ik weet gewoon, dat wanneer ik hooikoorts heb en mijn weerstand dus verminderd is, dat ik nog beter naar mijn lichaam moet luisteren.