Het is vandaag donderdag. En dat betekent voor mij boek-dag. Een dag waarop ik alleen maar bezig zal zijn met het herschrijven van mijn manuscript.
Waarom alleen op donderdag?
Eenvoudigweg omdat ik de rest van de dagen me bezig wil houden met mijn gezin en het eigen bedrijf dat Ivo en ik, sinds december 2015 opgestart hebben. En de afgelopen maanden wilde ik het herschrijven van het manuscript hoofdzakelijk in de weekenden en in de avonden doen. Maar dat werkte gewoon niet.
Ik ben een echt ochtendmens. Altijd al zo geweest. Ik vind het heerlijk om rond een uur of 4.20, wanneer de meeste mensen nog lekker liggen te slapen, op te staan. En in alle rust de dag op te kunnen starten met een meditatiesessie van 10 minuten en onder het genot van een een pot groene thee, rustig mijn mijn door te kunnen lezen, eventueel te beantwoorden en mijn social mediakanalen af te struinen. Ik voel me op mijn best in de vroege uurtjes van de dag. Maar…een goede nachtrust vind ik uiteraard ook heel erg belangrijk. Dus daarom probeer ik zoveel mogelijk rond 21.30 uur in bed te liggen. Dus in de avonden schrijven, dat werkte gewoon niet.
En ook de weekenden bleken geen optie te zijn. Want op de zaterdagen ben ik veelal op de hockeyclub te vinden, waar alle drie de kinderen, hun liefde voor de sport hebben gevonden. En ja toegegeven, het is soms best wel een heel geregel met drie verschillende rij en-fruit schema’s en training-schema’s, maar ik geniet er wel intens van en ik weet waar ik het voor doe..voor de kinderen. Maar ook voor mezelf, want ik vind het heerlijk om mijn kinderen over het hockeyveld heen te zien rennen en om te zien dat ze zoveel plezier in het spel én in de sport hebben. Maar een dag is zo om en dus bleef er nog maar weinig tijd over voor het manuscript. Dus ook dat werkte niet.
En op de zondag wil ik geen “verplichtingen” plannen en zoveel mogelijk vrij houden voor ons als gezin. Dus daarom koos ik voor een andere dag. En waarom dan donderdag? Omdat ik de eerste drie dagen van de week me echt wil focussen op ons eigen bedrijf. Zodat dat ik al mijn inspiratie en plannen, die ik in het weekend opgedaan heb, verder uit kan werken in deze dagen.
Veel fijner en productiever bezig
Het inplannen van zo’n schrijf-dag werkt veel beter. Ik weet gewoon dat ik me alleen maar bezig hoef te houden met het manuscript. En dat ik niet ook nog aan ons eigen bedrijf hoef te denken. Ik merk gewoon dat dit veel beter werkt voor mij. Ik ben veel meer gefocust en ik kreeg veel meer gedaan op zo’n dag. Dus, vandaag ga ik me alleen maar bezig houden met het manuscript.
Vorderingen
‘En hoe gaat het nu met je boek?’ Nog steeds een veelgestelde vraag, waar ik overigens nog steeds heel erg blij mee ben. Het gaat goed. Het eerste hoofdstuk is voor een groot gedeelte, bijna, helemaal herschreven. En omdat het eerste hoofdstuk gaat over “hoe ik denk dat het gegaan is met mij in Colombia,” vraagt dit van mij weer veel researchtijd, inlevingsvermogen en fantasie. Heerlijk, maar soms ook best confronterend. Maar dat vind ik niet erg. Het echte moeilijke werk moet nog komen, wanneer ik moet gaan schrappen en moet beslissen in wat ik belangrijk genoeg vindt voor de lezers en wat eigenlijk niet zo interessant is voor de lezers. Maar ook dat komt uiteindelijk goed.
Ik heb weer goede zin, veel inspiratie en een hele dag voor me om te schrijven.
Sorry, comments are closed for this post.